Kom je in Nederland een kras in het hunebed tegen, dan is er sprake van vandalisme. Maar er zijn plekken waar een kras in een megalithische monument deel is van de attractie.
Deze megalithische kunstvorm komt verreweg het meest voor in Ierland. In Knowth alleen al zijn meer dan 200 met spiralen, ruit- en slangvormen gegraveerde stenen gevonden. Soortgelijke versieringen duiken ook op in Wales en de Schotse eilanden, maar dan wel meer geïssoleerd. Zoals bij zo veel vondsten uit de Steentijd kunnen we naar de betekenis ervan alleen maar raden. Dat het hier kunst uit de steentijd betreft is duidelijk.
Ook in Frankrijk komen veel gegraveerde steentijdmonumenten voor. In Gavrinis bijvoorbeeld is een grafheuvel waarvan iedere steen met centimeters diepe lijnen is opgesierd. Wie goed kijkt ziet niet alleen eindeloze herhalingen van bogen, maar ook hier en daar wigvormen, hoornen en bijlen. Sommige versieringen dateren al uit de periode van voor de bouw van de tombe. Een deel van de krassen van Gavrinis sluiten naadloos aan op die in de Table des Marchands in Locmariaquer. Daaruit blijkt dat er flink met het bouwmateriaal is gesleept. Dat is één van de vele aspecten die de hunebedden in Frankrijk zo interessant maken.
De graveringen in Spanje zijn hier en daar aangevuld met zwarte en rode verf. Mogelijk waren er meer kleuren en wellicht waren de versieringen elders ook kleurrijker dan ze nu zijn en is dit alleen in het gunstige Spaanse klimaat bewaard gebleven. Het idee dat Gavrinis en Knowth ooit beschilderd waren is wel heel erg spannend.
Bijzonder zijn de krassen in het hunebed van het Duitse Züschen, die lijken op primitieve voorstellingen van een ploeg. Ze zijn uniek in Noord Oost Europa. De rest van de hunebedstenen zijn in Denemarken en Duitsland net zo glad als onze Drentse hunebedden. Daar dus geen kras in het hunebed.