Denemarken

De prehistorie van Denemarken beslaat de periode van de eerste menselijke aanwezigheid tot de komst van geschreven bronnen rond de Vikingtijd. De vroegste sporen van menselijke activiteit dateren van circa 12.000 jaar geleden, na het einde van de laatste ijstijd. Jager-verzamelaars trokken het gebied binnen, jagend op rendieren en andere dieren.

Tijdens het Mesolithicum (midden-steentijd) vestigden mensen zich langs de kusten en leefden van visvangst, jacht en het verzamelen van voedsel. Bekende culturen uit deze tijd zijn de Maglemose-, Kongemose- en Ertebøllecultuur. In het Neolithicum (vanaf ca. 4000 v.Chr.) ontstond landbouw en veeteelt, en werden indrukwekkende megalithische graven gebouwd, zoals hunebedden en grafheuvels, waarvan er nog steeds veel in het Deense landschap te vinden zijn.

De Bronstijd (ca. 1700-500 v.Chr.) bracht rijke grafgiften, sieraden en de beroemde zonnewagen van Trundholm — een bronzen beeld van een paard dat de zon over de hemel trekt. Dit geeft inzicht in de religieuze ideeën van die tijd. Tegen de IJzertijd raakten de mensen van Denemarken steeds meer betrokken bij handelsroutes in Noord-Europa, wat de basis vormde voor de latere Vikingcultuur.